Dag 29: Arzua -Santiago de Compostela

Gisteren

Maar goed dat ik tijdig een onderdak had gevonden. Vanaf de middag tot een eind in de avond heeft het gegoten. Zelfs te nat om te gaan eten. Gelukkig heeft een pelgrim altijd iets achter de hand. En is er solidariteit. 

Korea

Zelf had ik een pakje soep en de Koreanen spaghetti met tomatensaus. Dus we hadden met zijn allen een  tweegangenmaaltijd. Later kregen we nog het gezelschap van een Duitser en een Litouwse. Twee jongeren die ook de Camino liepen. Met hen kon ik wat Duits praten. Mijn Koreaans is nog voor verbetering vatbaar!

De rit

Kan ik kort over zijn, net zoals de afstand. Het was uitkijken wanneer de torens van de kathedraal in zicht kwamen. Na een drietal uren fietsen zag ik al een glimp. Tegen de middag was ik erbij.

Praza do Obradoiro 

Op dat plein aangekomen voel je je intens opgelucht. Hier heb je het voor gedaan. Een heerlijk gevoel overheerst. En dan zie je dat je niet de enige bent die blij is. Dan ga je daar ergens zitten om alles te laten bezinken. En te genieten.

JOEPIE, HET IS GELUKT!!!

Terug

Ondertussen werd de regen vervangen door een hagelbui. Gelukkig maar even. En daarna weer zon. Vanalles wat, net zoals onderweg. Dan op zoek naar de laatste slaapplek. En de fiets inleveren zodat die binnen een paar dagen/weken thuis wordt afgeleverd. Nu twee dagen lanterfanten in Santiago. Zonder fiets. Compostela afhalen. Een mis bijwonen waar ze de Butafumeiro door de kerk zwieren. Terrasje doen. Heb ook afgesproken met twee Brazilianen die ik de laatste week regelmatig onderweg tegen kwam. En vandaag toevallig samen aankwamen op het plein. Maandag dan terug naar huis. 

Het was weer de moeite, het was fijn, het was intens, maar zal toch blij zijn om weer bij moeder de vrouw te zijn en om in mijn eigen bed te kunnen slapen. 

Dank

Om te eindigen zou ik iedereen willen bedanken die mijn avontuur heeft gevolgd. Het was een stimulans om te blijven doorzetten in de moeilijke momenten. Het deed deugd. Maar de grootste dank gaat naar mijn vrouwke die me zo’n lange tijd heeft moeten missen. Het was hard voor ons beiden, onze dagdagelijkse telefoontjes ten spijt.

Tot een volgende .....