Dag 10: Cambrai - Doornik

Droog

Vannacht regelmatig opgestaan om de volledige was te drogen aan een kleine verwarming. Die werkte gelukkig na aandringen. Alles kon weer droog meegenomen worden. Want natte kledij in een tas is niet ideaal.
Voor het vertrek toch nog eens aandachtig het weerbericht vaan NoordFrankrijk bekeken. Zag er redelijk grijs uit. Met wat geluk…

Zondag

Ervaring leert dat het op zondag moeilijk aan eten te geraken valt. Vandaar eerst nog eens het centrum van Cambrai binnengereden. En wat voorraad croissants, smaken beter hier, en wat andere koffiekoeken.
Nu nog een gepast bankje vinden op gepaste tijden.
Wilde met een fietspelgrim ergens een hapje eten. Maar hij had blijkbaar geen zin. Moest haast maken. Door de tegenwind. Op die manier pelgrimeren is niet aangenaam, denk ik. Soit, ieder zijn ding.

Ch’ts

Dat ik vandaag Noord Frankrijk naderde was te merken aan de huisjes. Kenmerkend voor de streek en de arbeiders, vroegere mijnwerkers, die er wonen.
Deed me denken aan de film Bienvenue chez les Ch’ts. Waar een postdirecteur vanuit de Provence naar het onderontwikkelde, arme, domme en alcoholisch verslaafd volkje gestuurd werd. Eerst tegen zijn, maar gaandeweg begon hij er zijn draai vinden. En wilde niet meer terug.

Doornik

Best wel een mooi centrum hier. Waar de terrassen al redelijk bezet waren bij aankomst. Was er al vroeg. Dankzij de wind. ’Le vent en poupe’ zoals ze hier zeggen, zorgde ervoor dat ik vroeg arriveerde.

Morgen de muur en de Bosberg

Voor nu, slaapwel.