Dag 6: Doornik - Goutroux

Fietsparadijs

Het is algemeen geweten dat Vlaanderen en in het bijzonder dat Limburg een fijne streek is om te fietsen: kortom een fietsparadijs. Wel, na vandaag weet ik ook wat een fietshel is. Dat de Borinage al geen kleurrijke omgeving betreft is duidelijk. Maar de fietspaden, de RAVel - vergelijkbaar met onze fietssnelwegen - zijn meer hindernis banen. (RAVel: Réseau Autonome de Voies Lentes) Wegdek dat stuk is, met een Franse slag opgelapt. Om van oeverkant te wisselen moest de fiets over smalle treden compleet naar boven/beneden gedragen worden. Ik zie dat (andere) oudjes met elektrische fiets al doen. Mijn ledematen hebben het gevoeld. Geradbraakt ben ik.

Sluizen

Het is dan ook niet verwonderlijk dat ik meer sluizen dan fietsers gepasseerd ben. Er zijn wat hoogteverschillen die door sluizen moeten overwonnen worden. In Strépy zelfs 16 m. Dat heeft men opgelost met een scheepslift. Zoals het hellend van Ronquières. Maar mooier en moderner.
Strépy, trouwens het dorp waar een auto enkele dagen geleden nog 6 carnavalisten doodreed.

Fotoshoot

Vlak bij de scheepslift, die mooi in een groene omgeving ligt, stonden een elftal prachtige, spiksplinternieuwe Mercedes vrachtwagens te pronken. Mooi op een rij. Bleek er een video-opname en fotosessie bezig te zijn als promo voor dit nieuwe model. 

Pipowagen

Vanwaar het woord komt weet ik niet. Maar dat is vannacht mijn slaapplaats. Een soort van oudere woonwagen, maar dan zeer knap ingericht. In een prachtige tuin. Een soort van kamperen. 

Nu lekker slapen en recupereren en morgen monter verder.

PS

Nadeel hier is wel dat er geen/slecht internet is. Maar ja, een mens mag niet alles willen. En content zijn wat ie wel heeft, zeker?

Groeten