Dag 14: Traun - Melk

Vrije dag
Pinkstermaandag was hier ook een vrije dag. Toch heb via via iemand kunnen vinden om mijn fiets op te lappen. Omdat het geen elektrische was kon het door een ´amateur´ hersteller. Was wel in Traun. Een stadje iets buiten Linz. Ondertussen heb ik wat gerust en het plaatsje verkend. Er was een mooi kasteel en er waren dito terrassen. 

Fijne mensen.
Op één van die mooie plekken kwam ik aan de praat met Horst (82) en Charlotte (66) die elkaar laat hadden leren kennen. Hadden een dochter die deze week net 30 was geworden. Een air hostess wonende in Wenen. Horst had na zijn carrière als handballer, hij schopte het zelfs tot internationaal, de ganse wereld afgereisd als vertegenwoordiger. Behalve in Afrika. Daar wist ik dan wel iets over. Zijn Charlotte was afkomstig van Braunau am Inn. Gelegen tegen de Duitse grens, ook in Ober Ostenreich. Dorpje dat ook de geboorteplek is van een mislukte en misnoegd schilderke. Die later fuhrer werd. De genaamde en beruchte  A.H.

Vreemd(en)
Ook opvallend, er waren nogal wat vreemde talen te horen. En het kwam niet van toeristen. Het waren mensen die hier werkten. Veelal Tsjecken. Niet zover hiervandaan. Ook in het hotel bij het ontbijt was het zo. Ditmaal waren het Polen. Die het al hebben geschopt tot ploegbazen. En het is niet dat dit een achteraf hotelletje was, integendeel. 

Ontmoetingen
De Antwerpse cruiser-fietser, ben ik na twee dagen weer tegengekomen. Telkens een goeie babbel mee gehad.
Ook heb ik vandaag een drietal keer een Schot, lijkend op Tom Pidcock gezien. Hetzelfde guitig gezicht. Onderweg naar Bratislava. Zijn compagnon had in Ulm moeten afhaken. Telkens vroeg ie, met vragende blik. ´Heb je geen zin om mee te rijden tot aan de Zwarte Zee?´ Na twee afwijzingen mijnentwege, vroeg hij het de derde keer opnieuw. Tot ik hem antwoordde: ´heb mijn terugreis al geboekt´. Annuleer die toch, was zijn repliek. De vierde keer had hij blijkbaar iemand gevonden. Een Fransman. Toen vroegen ze het allebei. Neen blijft neen, zei ik.

Boerderij
Telkens je on-line iets boekt, is het meestal afwachten wat je te wachten staat. Zo ook vandaag. Ik boekte Hotel Gaudihof in Melk. Wat denk je dan? Zal iets met architectuur te maken hebben. Edoch. Het is een kinderboerderij. Kinderen kunnen er o.a. Leren paardrijden. Dus heel iets anders. Maar wel zeer vriendelijke waardin. Omdat het nogal ver van de Altstadt ligt, maar vooral door een stevige klim van 2 km, reed ze me ernaar toe met de auto. Kon er eten. En kwam me daarna ook terug ophalen. Dat is service! Fijn mens.

Enkele cijfers
Afstand 120 km
Fietsduur 6 u 46 min
Gemiddelde snelheid 17,6 km/ u
Temperatuur 21 gr

Tot morgen